महिलाले कसरी क्याम्पस चलाउन सक्छे हाेला भनेकाे सम्म सुनेकी छु : प्रा.डा. अधिकारी

इटहरी / काेराेना महामारीले बन्द भएका सबै क्षेत्र बिस्तारै चलायमान र गतिसिल भइरहेका छन् । काेराेना महमारीले प्रभावित बनाएका क्षेत्र आफ्नाे लयमा फर्किने प्रयास गरिरहेका भए पनि शैक्षिक क्षेत्र कहिलेबाट चलायमान हुने निश्चित छैन् ।

अहिले विद्यालय तथा क्याम्पसहरूले वैकल्पिक विधिकाे प्रयाेग गरी पठनपाठन शुरू गरेका छन् । यसै बिचमा केहि शैक्षिक संस्थाले भने नियमित पठनपाठन समेत शुरू गरेका छन् । यसै अवस्थामा इटहरीमा रहेकाे जनता बहुमुखी क्याम्पसले अनलाइन कक्षा संचालन गरिरहेकाे छ । यसै सेराेफेराेमा रहेर जनता बहुमुखी क्याम्पस इटहरीकी नवनियुक्त क्याम्पस प्रमुख प्रा.डा. गिता अधिकारी संग गरिएकाे कुराकानिकाे सम्पादित अंश

काेराेना भाइरसकाे संक्रमणले शैक्षिक गतिबिधिमा के केस्ता प्रभाव पारेकाे छ ?

लकडाउन शुरू हुदा विद्यालयतहका सबै परिक्षा सकेर विदा दिइएकाे भए पनि कलेजमा त्याे अवस्था थिएन् । काक्षा ११र १२ काे पठनपाठन सकेर परिक्षाकाे तयारी भएकाे थियाे त्याे पनि राेकिएकाे छ । स्नातकोत्तर तहका पनि कतिपए परिक्षा हुदा हुदै राेकिएका छन् । अरू सबै क्षेत्र प्रभावित भए पनि शैक्षिक क्षेत्र सबै भन्दा धेरै प्रभावित भएकाे छ । र अब कहिले सम्म हाे भन्ने समेत अनुमान गर्न सकिएकाे छैन् ।

क्याम्पसमा विद्यार्थी भेला पारेर पठपाठन गर्ने अवस्था छैन्, अब कुन रूपमा अगाडी बढ्न सकिएला ?

अबकाे बिकल्प भनेकाे वैकल्पिक बिधि नै हाे । छठ पछि राेकिएका परिक्षा संचालनकाे तयारी भएकाे भए पनि विद्यार्थी भेला पारेर पढाउने अवस्था छैन् । अब केलजले पनि अनलाइन कक्षा शुरू गरेकाे छ । अब प्रबिधिकाे प्रयाेग गरेर अगाडी बढ्नु पर्छ । अब विद्यार्थी पनि प्रबिधिकाे नजिक हुनु पर्छ । अहिले नेपाल टेलिकमले बिभिन्न छुट ल्याएकाे छ । विद्यार्थीहरूले त्यसकाे प्रयाेग गर्नु पर्छ । अबकाे आवश्यकता नै त्यहि भए पछि जसरी भए पनि त्यसकाे पहुचमा आउनु पर्छ । हामिले अध्यानरत विद्यार्थी र भर्ना गरेका नयाँ विद्यार्थीलाइ अनलाइन कक्षामा समावेस गराएका छाैँ ।

नवनियुक्त प्रमुखकाे हुनुहुन्छ, यहाँ सम्म आइपुग्न गरेका संघर्षलाइ कसरी सम्झनु हुन्छ ?

म शुरूमा मानविकि संकाय हेर्ने साथै +२ काे संयाेजलाइ सहयाेग गर्ने गरी जिम्मेवारीमा थिए । पछि २०६७ सालबाट सहायक क्याम्पस क्याम्पस प्रमुख भए । याे १० बर्षकाे अवधिमा मलाइ धेरै अनुभव भयाे । सहायककाे सिनिएर क्याम्पस प्रमुख हुने चलनले म प्रमुखकाे भए । याे बिचमा हात तानेर माथि लग्ने भन्दा नि खुट्टा तानेर तल झार्ने पनि समाजमा नभएकाे हैनन् । एउटा महिलाले कसरी क्याम्पस चलाउन सक्छे हाेला भनेर पनि कुरा गरेकाे सुन्थे । तर माेराे अगाडी तैले सक्दिनस् भनेर भन्ने आट चै सकैले गरेनन् । मैले ति मेरा चुनाैति सम्झेर काम गरे । त्यसैले अहिले प्रमुखकाे जिम्मेवारी दिइएकाे छ ।

महिला भएकै कारण अवसरबाट बन्चित भएकाे कुनै घटना छ ?

अहिले सम्म त्यस्ताे चै भएकाे छैन् । मैले आफै प्रयास नगर्नु अर्कै कुरा हाे तर प्रयास गरेकाेमा त्यस्ताे छैन् । घरबाट पनि तिमि बुहारी है तिमिले गर्नु हुदैन् भनेर कहिलै भन्नु भएन् । माइतिघरबाट सधै सहयाेग भयाे । श्रिमानले पनि सधै सहयाेग नै गर्नु भयाे । मेराे बुवा हुनु हुन्थ्याे म क्याम्पस प्रमुख भएकाे सुनाउन त पाइन् तर उहाँले सधै मलाइ हाैसला दिनु हुन्थ्याे । उहाँले सधै भन्नु हुन्थ्याे छाेरी मान्छले आफु निर्भर हुनु पर्छ त्यसले गर्दा पनि म यहाँ सम्म आइपुगेकाे छु ।

अन्त्यमा: व्यक्तिगत कुरा क्याम्पस सग जाेडेर बदनाम गरिन्छ नि, ठिक कि बेठिक ?

याे त गलत हाे, अहिले भर्खरै पनि एउटा बिषयले कलेज विवादित भयाे । प्राध्यापक जस्ताे मान्छेले के गर्ने नगर्ने जान्नु पर्छ । कलेजमा आवद्ध सबैले बुझ्नु पर्छ, आफुले कति सम्म गर्न हुन्छ भनेर । त्यसैगरी मिडियाले पनि यसरी कलेजकाे नाम हाल्न हुने नहुने बुझ्नु पर्ने हुन्छ । याे क्यम्पसकाे कतै पनि बदनाम नहाेस्, त्यसकाे लागि सबै जिम्मेवार हुनु पर्छ ।